Bryce Canyon

Ik had een leuke route uitgezocht over een 'Scenic'-weg door de bergen die maar een halfuur langer zou kosten. Dat bleek alleen een onverharde weg van 40 mijl te zijn die we dus hebben overgeslagen. We kwamen wel ruim op tijd bij Bryce aan om een mooi plekje te veroveren op de North Campground.

Bryce is een heel simpel park. Er is één weg die langs de bovenkant van de canyon gaat en na een tijdje houdt die op. We hebben een leuke trail gedaan van 1,5 uur die ons een stuk naar beneden bracht de canyon in.

In vergelijking met de Grand Canyon (heel breed) of Antelope Canyon (heel smal) was Bryce vrij middelmatig. Maar wat Bryce bijzonder maakt zijn de 'pilaren' die overal en nergens uit de grond komen wat het een soort uitstraling geeft van de dom van Milaan of Keulen, maar dan met rode kleuren. Heel bizar.

We zijn de canyon uitgereden en daarna hebben we paste gekookt. Tenminste, dat hebben we geprobeerd. Na 45 minuten was het water eindelijk aan het koken zodat we na 1.15 uur lekker konden eten. Met Jonny's kampvuur ging het gelukkig net zo slecht, dus die twee zaken waren precies op hetzelfde moment klaar. We hebben ons nog voorbereid op een koude nacht (Helge is bij voorbaat maar in de auto gaan liggen) en zijn toen bijtijds gaan slapen.